Bezinningshoekske van Jos Collaer

Sprokkels uit het Levensbos

lijn

Menu :

 

Oorlog


17 januari 1991...

Een verschrikkelijke dag in mijn leven...

 

Vandaag verdragen de mensen elkaar niet meer;

erger nog, ze beginnen te schieten op elkaar

en moorden hun medemensen uit met bommen.

En ik sta hier machteloos toe te kijken

en roep als in een woestijn:

"Alleen liefde overwint!"

Voor mij is er geen vriend en geen vijand.

Alleen maar mensen om van te houden.

Ik kan alleen maar wenen met de moeders

die het bloed van hun zonen zien vloeien.

Ik kan alleen maar huilen met de vrouwen

die gisteren voor het laatst

afscheid namen van hun geliefde man.

Ik kan alleen maar schreien om de kinderen

die aan hun lot zijn overgelaten

omdat hun vader en moeder begraven liggen

onder het stof en de brokken van hun huis,

platgewalst onder een bommentapijt.

Voor mij is er dan ook geen sprake

van een nationale hymne voor hen,

die deze oorlog ooit zullen winnen;

alleen een dodenmars kan men spelen,

omdat de mens in deze wereld,

na zoveel jaren geschiedenis

nog niet begrepen heeft,

dat alleen liefde mensen verbindt

en dat bommen kloven slaan in de aarde tussen volkeren

die nooit meer te overbruggen zijn.

 

God, vergeef de leiders van deze wereld,

want ze weten niet wat ze doen

en sta hen bij die morgen zullen lijden.

 

Jos Collaer

 

glasinloodlijn