Tranen
Meisje,
welke wolken zijn aan jou voorbijgetrokken
en hebben de zon op je gelaat verborgen?
Welke wolken hebben regendruppels
op je wangen neergestort
als een tranenvloed vol verdriet?
Welke pijn doorklieft je hart als een pijl?
Ik kan enkel gewoon naar je smart luisteren,
want ik heb geen woorden van troost voor je.
Ik kan enkel heel zachtjes met je meehuilen
en jouw hand in de mijne nemen
als teken van verbondenheid en vriendschap.
Misschien ontdekken we dan samen
het licht van een kaarsje
ver aan de horizon,
een bron van warmte,
een teken van hoop,
een weg naar de toekomst.
Jos Collaer .
